Orthodox paasfeest!

Hallo lieve mensen,

Hier in Griekenland zijn we bereikbaar op het nummer:
0030 698 8623 195

Ons postadres is:
Sander en Johanna van Alten
Sailyacht “Santa Mavra” (Sunny Sailing)

Lefkada Marina A.E.
East Shore, Lefkada 31 100
LEFKADA
GREECE


Nog een weekje te gaan en dan komen onze eerste gasten een rondje Lefkas varen. We zijn hier een paar weken aan het klussen geweest dus wij en de boten zijn weer klaar voor een mooi seizoen!
Het eiland hebben we al even verkend toen we hier net waren. Het ziet er mooi uit, er zijn veel eilanden in de buurt en heel veel mooie baaitjes.
Vorige week zijn we naar mensen op bezoek geweest die we kennen van de bbq-bay. Erg makkelijk dat we een auto kunnen lenen van het bedrijf want deze mensen wonen hier een uurtje rijden vandaan. Toen we goed en wel onderweg waren kreeg Sander het vermoeden dat er een wiel los zat. Niet goed dus zijn we even gestopt om alles te checken. Alles bleek goed vast te zitten maar na een paar kilometer toch de auto maar weer aan de kant gezet. Het begon wat te roken en te stinken rechtsvoor. Niet zo’n probleem als je een automonteur bij hebt, mocht het niet zijn dat deze geen gereedschap mee had genomen. Het enige dat in de auto lag was een krik. De rem bleek vast gelopen te zijn dus Sander krikte de auto maar even op. Zonder gereedschap kon hij niks verhelpen dus moesten we toch echt Frank bellen om te vragen of hij effe langs kon komen. Een half uurtje later kon Sander zich weer even uitleven met zijn gereedschapskoffer. Met zwarte handen als vanouds en een niet meer vast lopende rem konden we weer op pad!
Afgelopen weekend was het hier orthodox Pasen. We werden uitgenodigd om met die vrienden waar we vorig weekend geweest waren een echte Griekse Pasen te vieren. Dat was een hele belevenis:
Zaterdag avond kwamen we daar aan om met hun naar de kerk te gaan. De dienst begon pas om 23.30uur dus was er eerst nog tijd voor Sander om met Dimitris het vlees voor de volgende dag voor te bereiden. De mannen en vrouwen taken zijn hier nog duidelijk verdeeld dus dat bleek ook niks met koken te maken te hebben. Deze mannen klus hield in dat de ingewanden van het lam er nog uitgehaald moesten worden vervolgens moest dit arme beestje volgestopt worden met wat knoflook en werd ze dichtgenaaid met ijzerdraad. Net onder het schattige staartje werd er een ijzeren staaf ingestoken die er langs de bek weer uit kwam. Het water liep mij hierdoor nog niet bepaald in de mond maar dit was nog niet het ergste. De ingewanden van dit arme diertje en van nog 4 van haar soortgenoten werden niet als afval beschouwd. Hiervan wed een soort hele lange dunne rollade gemaakt voor aan het spit. Lekker, rollade van lever, hart, longen, nieren enz. omwikkeld met een meters lange lammetjes darm. Dit is de traditionele kokoretsie. Yeh, ik kan niet wachten tot we deze lekkernij met zn allen kunnen verorberen. Maar ach probleem voor morgen, we moesten tenslotte eerst nog naar de kerk. Ritsa en haar dochter dosten zich volledig uit om sexy gekleed en dik opgemaakt naar de kerk te gaan. Eenmaal daar aangekomen ging het er wel heel anders aan toe dan we gewend zijn. Na een minuut binnen te zijn geweest gingen we alweer naar buiten om daar op het kerkplein te wachten tot de priester naar buiten kwam om al zingend de opstanding van Jezus te verkondigen. Het hele dorp liep uit om de laatste minuut van de kerkdienst mee te maken en staken elkaars kaarsen aan als teken van de verspreiding van het licht door de opstanding van Jezus. Daarna barste het vuurwerk los. Iedereen wenste elkaar “chronja polla” (nog vele jaren). Deze hele happening duurde zo’n 15 minuten, best wel apart dat iedereen zo enorm opgedirkt was voor dit korte moment. Hierna spoede iedereen zich naar huis. Wij naar het huis van Dimitris ouders. Twee hele lieve oude mensjes die vanwege een werkverleden in Duitsland een beetje Duits spraken. Zij had de traditionele paas-soep bereid die na de kerk genuttigd word. Nou, doe mij ook maar zo’n bord soep! Met zn allen (Dimitri, Ritsa en hun 3 kinderen kregen we de soep voorgeschoteld. Wat denk je, hadden ze ook alvast wat ingewanden van het lam in de soep gedaan. Het was een zure soep met weke drijvende darmen en vellen. Alleen bij het idee dat ik dit op moest eten werd ik al misselijk. Omdat kokhalzen aan tafel me nog onfatsoenlijker leek dan het te laten staan heb ik maar voor de laatste optie gekozen. Ze vonden het gelukkig niet erg want moeders had ook nog kippensoep gemaakt. Op wat vellen en darmen na heb ik deze met lange tanden op weten te eten. Kala Pascha! (vrolijk Pasen)
De volgende dag kwamen we om 10 uur beneden en het voorbereide vlees hing al te draaien boven het vuur. Het hele dorp/land heeft zijn lam en kokoretsie rond deze tijd al aan het spit hangen. Rond half elf kwam de buurman vragen of we alvast van zijn kokoretsie kwamen proeven. Stik aardige mensen die heel goed Duits spraken. Er kwamen allerlei hapjes te voorschijn, glaasje wijn erbij en niet te vergeten de home-made ingewanden die alvast gaar waren, yeh. Na een paar onherkenbare stukjes geprobeerd te hebben vertelde de buurman er ter info bij dat ik zojuist de longen en lever geprobeerd had, dankeschon.We werden geroepen want Dimitris kokoretsie was inmiddels ook gaar, smullen maar en wederom een wijntje erbij. Het werd een komen en gaan van mensen die elkaar “chronja pola” kwamen wensen. Het leek wel Nieuwjaar, ik kreeg alleen een beetje heimwee naar de garnalen cocktail van oma. Het was een leuke en losse sfeer misschien mede dankzij de hoeveelheid wijn op dit tijdstip. Rond een uur of één kon het lam aangesneden worden (zie filmpje). De maaltijd kon nu pas echt beginnen. Dit lam en van alles er op en eraan kregen we zonder problemen weggewerkt afgezien van het feit dat we al zo goed als vol zaten. Na dit alles waren we in een zo-vol-als-een-paasei-toestand en konden geen pap meer zeggen. Daarom sloten we de maaltijd af met een stuk taart.
Na het eten ging iedereen slapen, dus dat deden wij ook maar. Wel een goede gewoonte even slapen 's middags als je zo ’s ochtends vol gestopt wordt met eten en wijn. Na dit dutje zijn we weer richting ons bootje gegaan.
Back to basic, gewoon cornflakes ’s ochtends en een kopje koffie, heerlijk!
Xxx
Sander en Johanna

P.S. van 9-16 mei zijn we een weekje terug in NL